NAMAZDAN ZEVK ALAMIYORUM İSTEKSİZİM BIRAKSAM MI ?
Abdussamet Öztan
-
Bin bir güçlükle, şeytanı nefsini tuş yapıp da başlıyorsun. Tam her şey güzel gidiyor derken, bir zaman geliyor ve namazı bırakıyorsun. Peki sebep: Çünkü eskisi gibi ibadetlerinden zevk ve lezzet alamamaya başlıyorsun. Bir çok insan maalesef, duyuyoruz ve sosyal medyadan bize gelen mesajlardan da biliyoruz ki bu sebepten dolayı namazlarını terk edenler oluyor. “Bende sorun yok zaten kılıyorum” demeyin, çünkü siz de risk altındasınız. Bir gün sizin de başınıza gelebilir bu durum. Öyleyse bu durum sizde, bir tanıdığınızda varsa veya siz bu durumla karşılaşmadan evvel “bir insan neden namaz kılarken zevk almamaya başlar” bunu ve çözümünü inceleyeceğimiz bu yazıyı okuyun ve etrafınıza anlatın, paylaşın inşaallah. Tesir Allah’tan..
Bir insan ne olur da namaza başlar genelde, ne vesile olur? Şöyle ki: “Bir iğne ustasız, bir köy muhtarsız olmazken nasıl olur ki nihayet derecede muntazam şu kainat sahipsiz olsun?” bilir ve anlar ki: Doğumundan itibaren başlayan hayat serüveninde ihtiyacı olan her şeyi, insana vakti vaktine ve hiç umulmayan yerlerden tam zamanında ısmarlayarak onu sevdiğini gösteren Allah’a, insan da ona teşekkürünü sunma manasındaki namazını çok göremez ve “nankör olamam ben!” diyerek başlar namaza.
İlk günler öyle heyecanlı olur ki, namazlara bile camiye gitmek ister. Hatta giderken sanki yerden bir karış yukarıda, uçarak gidiyor gibi bir halde olur. Sanki Kâbe karşında ve Resulullah (sav) Efendimiz önde imam, sen arkada ona uymuşsun ve sanki bütün alem-i İslam ile beraber aynı safta, omuz omuza namazdasın sanki. Bir süre böyle devam edersin. Belki işlerin yoluna girer, eskisinden daha fazla kazanmaya başlarsın. Sonra bir gün gelir, artık namazlarından eskisi gibi zevk alamamaya başlarsın. Su da ılıktır belki ama bir türlü abdest almak istemezsin. Sıkıla sıkıla namaza durarsın ama, bir an önce bitse de işime gücüme dönsem der gibi kılarsın. Halbuki, önceleri ne kadar da güzeldi. Ama şimdi?.. “İşler desen zaten berbat, her şey tekrar eski haline döndü!” diyorsun. Namaza başladığın ilk günler müşteri avlardın, şimdi ise artık dükkanda sinek avlıyorsun. Her şey bir anda tersine döndü.. Sanki kıldığın namazlar hiç fayda vermiyor gibi bir hal var! Ama neden peki? “Bir yerlerde bir hata mı yaptım da bu başıma geldi? Zevk de almıyorum namazlardan, o halde bırakayım arkadaş! Baksana her şey kılmadan önceki haline geri döndü.” demeye başlarsın. Ve bir isteksizlik gelmeye başlar.. Peki gerçekten neden namazlarından, ibadetlerinden eskisi gibi zevk alamıyorsun? Bu bir işaret mi? Evet! Şöyle ki:
Genelde namaza başlayan insanlarda ilk zamanlarda yukarıdakine benzer tarif edilmez bir lezzet, bir haz hali olabilir. Bu gayet normaldir ve aslında bir nevi, seni namaza zevkle sevketmek için bir teşviktir. Namaza durarken ‘niyet ettim Allah rızası için..’ dersin, namazlarını da zevk ile kılarsın. Bir süre böyle devam eder. Ama bir zaman gelir, artık lezzet alamamaya başlayabilirsin. Bu da gayet normaldir. Neden mi? Bu aslında bir tür İMTİHANdır ve yukarıda da yazdığım gibi bir İŞARETtir kardeşim. Yani, önceleri Cenab-ı Allah deyim yerindeyse seni namaza teşvik amaçlı lezzet, zevk, haz verdi sana prim olarak. Şimdi de, tabiri caizse Allah senden bunları alarak diyor ki: “Haydi bakalım, şimdiye kadar namazlarını zevk ve o şevkle kıldın. Şimdi zevk alamıyorum diye bırakacak mısın yoksa niyet ederken söylediğin gibi sadece ama sadece ‘Allah rızası için kılmaya devam edecek misin” diye seni sınıyor kardeşim.
“Bu dünya dâr’ül hizmettir, ücret almak yeri değildir. Yaptığın ibadetin, amâl-i salihanın meyveleri, ahirettedir. O meyveler bu dünyada istenilmez, niyet edilmez. Verilse, teşvik için verildiğin, düşünüp şükreder insan.” Öyleyse sen de hiç TELAŞ etme bu durumda! Telaş edip de zevk alamıyorum diye vesveseye kapılıp namazını sakın ama sakın terk etme. “Madem ki şimdiye kadar ‘niyet ettim Allah rızası için’ dedim, namaza durdum. Şimdiye kadar aldığım haz beni namaza iyiden iyiye alıştırdı ve şimdi ise artık, zevk alsam da almasam da, istesem de istemesem de ben bu namazı kılacağım arkadaş!” de.
Ve de ki: “Rabbim istiyorsa, o emretmişse; onun emri başım üstüne! Huzura, felaha ermeye! Başımı alıp giderim secdeye!” Şunu da unutma ki kardeşim: “Meşakkatli, zevksiz, sıkıntılı amâl-i saliha daha sevablı ve kıymetli”.. Bediüzzaman Said Nursî Hz.’nin ifade ettiği gibi..
