Günay benim, suç kimin?
Abdussamet Öztan
-
Günay benim, suç kimin?
Ah şu şeytan olmasa… Arkadaş, sürekli bi vesvese, sürekli bi vesvese!.. Bazen şeytan diyor ki git şunu yap bunu yap.. Neyse boşver şimdi!.. Ama hakikaten ya, neden şeytan? Yani haşâ ne gerek vardı şeytana? Onun yüzünden hep günaha giriyoruz, vesveseler desen cabası.. Allah şeytanı neden yarattı ki? Haşâ bizim kötülüğümüzü mü istiyordu? Günah benim, suç kimin?
Hani madem hep kötü işleri, seyyiât ve günahları işlememize sebep eğer ki şeytan ise, ki öyle.. Yani ortada bi suçlu varsa, bize içten içe verdiği vesveseler nedeniyle bu işin suçlusu şeytan gibi görünüyor değil mi? İnsan durduk yere günaha girecek değil ya, tabi ki ya nefsi ya şeytanı sürekli bir şeyler fısıldayıp duruyor çünkü insana. Ama aklımıza gelmiyor da değil hani, şeytan olmasaydı fena mı olurdu hani? Günah benim tamam, peki suç kimin? Haşâ şeytan yaratılmakla ve insana musallat kılınmakla, suç haşâ Cenab-ı Allah’ın mı? Ne dersiniz?
Ya da şöyle düşünelim dostlar; mesela şerler. O kadar kötü fiiller, şerler var ki. Örneğin ateş! Adam bi kibrit çakıyor, ormanı ateşe veriyor.. Evi yakıyor, arabayı yakıyor Allah muhafaza.. Yani ateşin yaratılması şerdir, diyebilir miyiz? Veya bıçak! İnsanlar Allah korusun birbirini yaralıyor, hatta yaşamına son veriyor! Yani hammadde olarak demirden imal edilen bir gereçtir o ama, eğer ki bıçak olmasa idi ve yapılmasına ilham olunan ilim verilmese idi, bıçak üretilmeyecek ve insanlar da bunun yüzünden suç işlemeyeceklerdi.. Öyle ise, bıçağın yaratılması(yapımına izn-i ilahi olması) sebebiyle şerdir, diyebilir miyiz? Ya da yağmur.. İnsanlar ona rahmet diyedursun başına gelmeyen bilmez! Adamın bağını, bahçesini, evini sel basıyor. Tabi zarar, insana dokunuyor! Bu durumda yağmurun gelmesi şerdir, diyebilir miyiz?
Şimdi dostlar sıradan gidelim. Ateşin yaratılması şerdir diyemeyiz, neden mi? Bakın Bediüzzaman Hz. bize bunun nedenini akıl ve mantık çerçevesinde ne güzel izah etmiş. Şöyle ki: Ateşin halkında(yaratılmasında) çok faideler var, bütünü de hayırdır. Fakat bazılar sû-i kesbiyle, ateşten zarar görse ateşin halkı şerdir diyemez. Çünkü sen o ateşle yemek de pişirirsin, şiş kebap da yaparsın, milletin evini bahçesini ormanını da ateşe verirsin. Yani bunların hepsini, kendi hür iradenle yaparsın. Kimse seni zorlamaz! Yani ateşin yaratılması bu durumda, şerdir demek mantık haricindedir. Bıçak da öyle.. Aynı bıçakla ekmek de kesebilirsin, sucuk da pastırma da, adam da kesebilirsin Allah muhafaza.. Bu, senin elinde! Yoksa, bıçağın kesmek özelliğinde olmasından dolayı değil! Ve yağmur.. Yağmurun gelmesinin binlerle hayırlı neticeleri var. Ama bazılar yağmurdan zarar görse, mesela dere yatağına evini yapsa ve yağmurdan mütevellid sel gelip evini bassa diyemez ki yağmur şerdir, çokça yağdı şer oldu diyemez. Dere yatağına yer yaparsan, olacağı bellidir zaten. Kendi iradenle sele davetiye çıkarmış oluyorsun bu durumda.
İşte aynen bunlar gibi, şeytanın da yaratılmasının binlerle hikmetleri var. Mesela; meleklere ve hayvanlara şeytanlar musallat olmadıkları için makamları manevi manada sabittir. Ama insanlar, öyle değil! Öyle bir iş yapar ki kendini hayvandan da aşağı düşürtür (Ebu Cehil gibi), öyle bir iş yapar ki kendini alâ-yı illiyyîn dediğimiz meleklerin de üstü mertebeye taşır (Ebu Bekir Sıddîk -ra- gibi). Madene verilen bir ateş sonucunda elmasla kömür, karışık halde iken kömür yanıp, elmasın ortaya çıkması gibi! Aynen öyle de deyim yerindeyse, insanın içindeki elması ortaya çıkarabilmesi ancak şeytanın ona musallat olması ile mümkün. Yoksa pırlanta gibi bir mümin olabilecekken, ateşe bir odun olacak dereceye geliyor insan. Ya da şöyle düşünelim: Bir futbol veya basketbol maçı için sahaya bir takım çıkıp, diğeri çıkmadığında ve ona faul yapacak, zorlayacak, baskı kuracak bir rakip çıkmadığı taktirde; maç süresince atılan hiçbir gol ve sayı puan ve değer kazandırmayacağı gibi.. Aynen öyle de şeytanın olması da insanın şerri işleyip işlememe yönünde iradesini devreye soktuğu için, şeytana gol atıp amel skorborduna altın değerinde goller, artı puanlar yazdırma imkanı doğuyor insan için.
Özetle; halk-ı şer, şer değil; kesb-i şer şerdir. Yani şerrin yaratılması, sen iradenle onu işlemeyi istemiş olmandan dolayıdır ki, onu işlemekte kabahat kusur insana aittir. Yoksa Allah’ın, o şer fiilini yaratması şer değildir! Şeytanın yaratılması ise; bizim Hakk katında kalitemizi, elmas gibi bir mümin olmamızı, olabileceğimizi ortaya çıkarabilmemiz içindir.
