NİYE BU ZORLUKLAR?

Sözlerime nereden başlayacağımı bilemedim. Ancak herhalde yazmaya başlayınca devamı gelir.

Hafta sonu Linyitsporumuzun Ankaraspor ile karşılaşması için yine arkadaşlarla para katışıp benzin parası yaparak yola koyulduk. Her zaman olduğu gibi Kütahya Dumlupınar stadı çevresi dubalarla otoparka yasak hale getirilse de yine koyan koymuş. Fakat biz her nedense yaklaşık 300 metre aşağıdaki bir yere yönlendirildik.  Neyse vaktimiz henüz var, çünkü en az 1 saat öncesi statta olmayı hedeflediğimiz için yine de 40 dakika kala stat kapısına ulaştık. Görevli personeller, “ gazeteci arkadaşlar Engelli giriş bölümünden” girsin demesine rağmen protokol giriş kısmında bir hareketlilik dikkatimi çekmesinden dolayı bekledim.

Yine görevimiz olan takımımızı ve misafir takimi takip etme  konusunda sahaya girişimizde pek engel çıktı sayılmaz. Fakat işin bundan sonrası çok sakat. Sahaya giren arkadaşlar kafese kapatılmış kuş gibi. Her ne kadar Federasyon yetkilisi görevliler “ Gazeteci arkadaşların kapı giriş ve çıkışlarında kibar davranın”  diye söz sarf etse de yine de görevli güvenlikçi arkadaşlar “içeri alsam mı ? almasam mı? “ diye sesli de düşünerek giriş çıkışları sağladılar.

İlk yarı sona erdiğinde, diğer gazeteci arkadaşlar ne yaptı bilmiyorum ancak ben önce çay içeyim sonra da tuvalete gideyim diye düşünmüştüm. Fakat saha çıkışından köfte ekmek ve çay içme bölümüne yöneldiğimde güvenlikçi “buradan girişiniz yasak”  dedi.  Neyse zorluk göstermeyeyim diyerek , her zaman gittiğim VIP bölümüne gittim. Orada köfte ekmek olmasa da simit yer çay içerim ihtiyacımı da gideririm düşüncesiyle yöneldim. Girdim de ….. Ordaki çaycı ağabeyi çok seviyorum Statta  en güler yüzlü ve en anlayışlı insan, o bana göre. Hemen buyur etti, çay ikram etti. Ancak içeride 2 dakika kalmadı ki kim olduğunu bilmediğim yine bir görevli “ Sizin burada işiniz yok , burası size yasak. Vıp’tesiniz şu an” dedi. Yani anlaşılacağı üzere çayımı yarım bile edemediğim bardağı yere bıraktım. Burada da yerimiz yok diyerek serzenişte de bulundum. Ama duyan olmadı. Bizim çiş işi de olmadı. Acaba Ankarasporlu yedek futbolcu gibi saha kenarındaki İtfaiye aracının  arkasında,  kuytu köşeye mi yapsaydım.

Bu stat protokole özel bir stat mı? Herşey onların isteğine göre mi olacak? Gazeteciler başta olmak üzere taraftarları düşünen yetkili yok mu?

Sahaya ikinci devre başlama düdüğü çalmak üzereyken kapıda güvenlikçi arkadaş yine beni içeri almakta tereddüt etti, geç kaldığımı da sanmıyorum.  Sahaya girdim , ancak gazeteci arkadaşlar ve futbolcular için şu saha kenarına tuvalet yeri yapmaları gerekir. Eskişehir sahasında olduğu gibi, gazetecilere sahada camekanlı ayrı bir bölümde, çay içip tuvalet ihtiyacını giderecek …

Biz oraya görevimi icabı gidiyoruz, istemiyorsan gelme denilemez. Linyitspor’u takip edip sonuçları duyurmak için oradayız. Yoksa birileri gibi mağlup olsun da sevinelim diye değil.

Sonra biz görevli gazetecilere bu uygulamalar yapılıyorsa,  kim bilir Tavşanlı’dan oraya otobüslerle giden taraftarlarımız hangi çileleri çekiyor.

İl spor müdürü Sadık Ölçen ve sayın Vali Şerif Yılmaz bu işe bir el atsın…