Kütahya'nın Fethi

6 mayıs Kütahya'mızın fethinin 950.yıl dönümü. Kültür başkenti olmak için çıktığımız bu yolda önce kendi değerlerimize sahip çıkmamız gerekmiyor mu? Dünyanın korunaklı en büyük ve en yaşlı tapınağı Aizona Kütahya'da. Dünyanın ilk Borsa'sı burda. Geleceğin en değerli madeni olan Bor Kütahya'da. Yeşiline, ırmaklarına söz söylemek istemiyorum. Avrupa'nın en kıymetli krom madeni burda. Çeliğe sağlamlık ve derece veren geleceğin cevheri bu maden yine Kütahya'mızda. Kıymetli bir bileşen olan Boraks madeni yine burda. Unutmayalım ki maden insanoğlunun ateşi keşfetmesi ile çığır atlamıştır. Topraktan metale uzanan bir yol. Ve bu yolda kültüre hizmet eden maden. Evet , kültür sadece davranış ve yaşam şekli değildir. İnsanın yaşam şekline yön veren maden kültürün bir parçasıdır. Yemek ve giyinme kültürün bir görselidir. Bu görselin ardında ise maden vardır. Maden kültürün en önemli mihenk taşıdır. Aizona antik kentinin oluşmasında madenin önemi büyüktür. Mermer de madendir. Elde olan bu kıymetlerin değer kazanması ve değer biçilmesi için bir piyasanın oluşması gereklidir. İşte o piyasa Aizona'da binlerce yıl önce kurulmuştur. İlk para ve ilk yerleşke olarak Lidya krallığı ile Frigya krallığının izleri bu topfaklardadır. Elimizde un var , şeker var , yağ var, ateş de var! O halde Helva yapmak için ne bekliyoruz? Elimizde ki değerleri kaybetmek kolaydır. Baklavaya Yunanistan sahip çıktı, kimseden çıt yok. Geçenlerde Almanya dönere el attı. Yemek kültürümüzü bu kadar basit nasıl kaybederiz iyi bakın. Sen elinde ki değere sahip çıkmazsan bir sahip çıkan mutlaka bulunur. Kokoreç 1850'li yıllarda Yunanistan ve Osmanlı'da bilinen bir lezzet idi. Dünyada Yunanistan olarak biliniyor. Bizi biz yapan bir tek Yoğurt kaldı. İnşallah onu da yakın zamanda cacık etmezler! Kütahya'mızda o kadar çok medeniyet izleri var ki, inanın bana burası Aizona değil de Arizona olsa tüm dünya burasını kültürün başlangıç noktası olarak kabul eder ve turist yağmuruna tutulurdu. Milyonlarca turist ve kültürümüzün bu vesile ile tüm dünyaya yayılması. Amerika bu kültür yayılımını sinema yolu ile başardı. Aynısını Hindistan, Güney Kore ve Çin denemeye başladı. Bizim bu saatten sonra sinema ile yayılmacı bir kültürel çalışma icersinde olmamız zaman kaybıdır. Artık bu yarışın çok gerisinde kaldık. Sadece Arap yarımadasına hükmeden bir politika Bizi bu coğrafyada boğar. Sıkışır kalırız. Oysa kültür ileride büyük bir savaşı durduracak çok etkili bir silahtır. Daha veciz söylersek, "Kültür barışın elçisidir" Hoşçakalın H.ARTUN